www.athas.fora.pl

Lucyan

„Szkarłat śmierci”

Łąką zieloną idąc go spostrzegłem,
Mimo iż powinienem nie uciekłem,
Czerwony jaszczur większy niż dom,

Ze strachem spojrzałem ku jego ślepiom,
Żółte niczym ogień płomienny były,
W paszczy ostre sterczały kły,

Ciało pokryte łuska szkarłatną,
Jak gwiazdy czerwone błyszczącą,
Ogon długi zwieńczony ostrzem,

Po ziemi był zataczany kołem,
Spojrzał na mnie smok czerwony,
Rozpostarł skrzydła niczym ptak lotny,

Okrył mnie cieniem zakrywając słonce,
Na grzbiecie jego błyszczały kolce,
Ryknął głośno paszczę otwierając,

Tym samym we mnie ogniem zionąc,
Umieram w płomieniach śmierci szkarłatnej,
Popioły stygną na łące spalonej.

---------------------------------------------------------

„Upadli”

Kroczą upadłe anioły po ziemiach śmiertelnych,
Na wietrze falują ich czarne skrzydła,
Przekleństwem jest życie ich,
Nie może stać się im żadna krzywda,

Śmierć ich oblicza okrywa,
Mroczne myśli niczym grób ponure,
Ciała ciemność nocy pokrywa,
I krzyczą zgodnym chórem wszystkie,

„Bóg nas opuścił,
Szatan nas zwołał,
I w Bramy swe Mroczne wpuścił,
Teraz świat będzie konał.”

---------------------------------------------------------

"Wilkołak"

Noc nadchodzi już,
Księżyc w pełni jest,
Ból głęboki jak czerwień róż,
Wilcza ma strona wierzchnią jest,

Bestią jestem nocy,
Do księżyca wyjąc,
Jestem w jego mocy,
Krew niewinnych pijąc,
Stanowię koszmar nocy

---------------------------------------------------------

„Władca Ciemności”

Ciemności skrzydłami oplatam świat
Ogniem Nienawiści zniszczę was
U boku mego kroczy Gniew – mój brat
Bóg już nie zdoła powstrzymać nas

Stokami gór spłynie krew ofiar mych
Mrok znów nadejdzie wieczny
Zło się zalęgnie w progach Twych
Pola rozbrzmią od uderzeń mieczy

Słudzy moi pokonają was
Nikt nie ucieknie przed mrokiem mym
Ciemność wstąpi w rzesze mas
Światem będę panował tym

---------------------------------------------------------

„Dziecię Nocy”

Mrok jest mym światem
Śmierci jestem bratem
Vampiria
Skosztować krwi Twej chcę
Jak wilk młodą owcę
Vampiria
Jestem prawdziwie wieczny
A także niebezpieczny
Vampiria
Pogardzam Niebem
A także Bogiem
Vampiria
W mroku uważaj na siebie
Gdyż poluję na Ciebie

---------------------------------------------------------

„Być przy niej”

Być przy niej
Największym mym marzeniem
Najbardziej płomiennych pragnieniem
Czuć dotyk jej

Ciałem być przy niej
Jak obecnie sercem
W miłości mej zatopiony jestem
Czuć słodkie usta jej

Czy szczęście mi pisane?
U boku mej wybranki
Czuć smak ust mej kochanki

Czy kiedyś ją ujrzę?
Pytam się losu
On milczy jak resztki spalonego stosu

---------------------------------------------------------

„Dzień Gniewu”

Zwykły poranek, może zmienić wojnę,
Wrogie okopy, stoją oporem,
Lecz padają pod naszym naporem,
Zwykły poranek, może wyzwolić Europę,

Szósty dzień czerwca, czterdzieści i cztery,
Krew nasza, splamiła plażę,
Drzwi do wolności, bronią wyważę,
W powietrzu świszczą kule, ziemia drży,

Nasze jest zwycięstwo,
Ich siły padną,
Linie wroga się złamią,

Zwycięstwo jest drogie,
Nasze życie jest ceną,
Wojna jest koszmarną sceną.

---------------------------------------------------------

"Miłość ma"

Miłość ma, głęboka niczym mrok,
Miłość ma przetrwa niejeden rok,
Miłość ma, płomieniem goreje,
Miłość ma, nigdy nie zniszczeje,
Miłość ma, nic jej nie zburzy,
Miłość ma, gwałtowna jak serce burzy,
Miłość ma, jak wulkan gorąca,
Miłość ma, przysłania blask słońca,
Miłość mą, w jej stronę kieruję,
Miłość mą, czynami buduję,
Miłość mą, czuję czarnym sercem,
Miłość mą, całym swoim jestestwem,
Miłość mą, wypisana na nocnym niebie,
Miłość mą, czują ją do Ciebie,
Miłości ma, Kasiu moja najdroższa,
Miłości ma, kocham Cię bardzo ja.

---------------------------------------------------------

„Zmierzch bogów”

Umysł mój krążąc mroczną nocą,
Po świecie w mroku zaległym,
Spotkał Jego w szacie ciemnej,

Ogarnął mnie swoją złą mocą,
Ukazał iż świat będzie martwym,
Nadejdzie czas Gehenny mrocznej,

Zmierzch bogów nadejdzie swą mocą,
Zmierzch bogów czasem zła zaległym,
Zmierzch bogów końcem ery jasnej.

---------------------------------------------------------

„Kruki Nocy”

Minął już straszny zmierzch,
Nadeszła mroczna noc,
Światem włada cienia dech,
Ogarnął go niczym cienisty koc,
Kruki nocy swój lot zaczęły,
Woje światła w walce zginęły,

Zmierzch bogów chaos przyniósł,
Wiek ciemności żniwo zbiera,
Jeździec jeden zniszczenie rozniósł,
Zakończyła się światłą era,
Wilki grozy wyją w górach,
Śmierć spełza po dolinach,

Czterej Jeźdźcy ruszyli w świat,
W śmierci niesieniu zamiarze,
Przedrą się przez setki krat,
Miasta zaleję krwawe morze,
Jeźdźców imion zimny chłód,
Wojna, Choroba, Śmierć i Głód.

Avia

Dlaczego

...Dlaczego sprawiasz taki ból
...Dlaczego sprawiasz, że tak bardzo tęsknie wciąż
...Dlaczego wciąż słysze Cię
...Dlaczego obraz Twój w sercu mam
...Dlaczego sprawiłeś, że tak bardzo zależy mi
...Dlaczego pozwoliłeś bym pokochała Cię??

Morn

wolałem kiełbaski z różnymi dodatkami ^^

nie no spoko... ja się nie znam na sztuce a już tym bardziej na poezji XD

Avia

Przestan z tymi kielbaskami!!!! to jest poezja Razz

A reszta co mysli?

Lucyan

Nieźle... jak na pierwszy raz to naprawdę dobrze jest.

Avia

...

Czy zdanie okrągłe wypowiesz,
czy księgę mądrą napiszesz,
będziesz zawsze mieć w głowie
tę samą pustkę i ciszę

Staram sie zrobic troche dluzszy Razz

Ktory robie juz od 2 miechow Very Happy

aaa4

Zaczeli krecic kolami nastaw, pochyleni, ze wzrokiem wlepionym w slabo oswietlone podzialki. Johann spojrzal na dziob, gdzie wieze Anton i Bruno tez zmienialy nastawy. Tak samo dzialo sie z tylu. Wzdluz burty, przy Emilu i Gustawie, marynarze rowniez uwijali sie jak w ukropie.

-Laduj.

Amunicyjni wytaszczyli z windy pietnastocentymetrowy pocisk. Szczeknal otwierany klin zamka, a potem zaszural mosiadz luski, gdy z nerwowa gorliwoscia wpychali pocisk na miejsce. Po tylu miesiacach cwiczen zajelo im to moment.

-Gotow do odpalenia.

Kolejny dzwonek, korekta. Dalmierzysta siedzacy w centrali nad pomostem musial byc znacznie bardziej roztrzesiony niz na cwiczeniach. Johann byl teraz wdzieczny za kazda godzine cwiczen. Nabyta rutyna sprawiala, ze prawie wcale sie nie denerwowal. Nie mial tez czasu na zastanawianie sie, co oficer zobaczyl w okularach dalmierza, ze sie tak przejal.

Wtedy obramowala ich salwa krazownika liniowego.

-Jezusie Panie przenajswietszy - wybelkotal Giese.

Spojrzal przy tym na Johanna z takim samym zwierzecym przerazeniem, jakie go ogarnelo, gdy zegnali Schenkera.

Wiesc gruchnela wkrotce po tym, jak stary obsmaat wrocil ze sz