www.athas.fora.pl

Lina

Lina dalej stała zamyślona na dziobie statku, gdy zatrzymali się obok miasta, nawet nie zmieniła pozycji.
Dopiero gdy znowu byli wysoko w chmurach ruszyła do sterowni.

-Morn, co teraz zamierzasz? Nie ma Latlasza... nie wiadomo gdzie się podział.
Masz jakiś plan? Na Aurorze w tej chwili jesteśmy tylko my... - Powiedziała gdy znalazła Tancerza, jej głos był poważny tak samo jak wyraz twarzy, co u Liny było niesłychanie rzadkim widokiem.

Morn

-Obecnie nic... staram sie ukryć statek jak tylko mogę.. <tancerz odszedł od steru i wyszedl ze sterowni> działa iluzja... jescze musze sprawdzić parę rzeczy czy w porządku... chociarz wieskzośc wyglada na sprawnych

Lina

-To ja nie przeszkadzam, chyba że mogę coś zrobić? - Powiedziała idąc za Mornem.

Morn

-Nie wiem... umiesz przekierowywać strumienie z kryształu do soczewki?

Lina

-Morn terminologia jest mi bardzo bliska, ale Aurora to nie jest okręt Progenatorsów, Sajuuk. One się od siebie różnią, ale jeśli pokażesz mi co i jak to nie będę miała z tym problemu. - Odpowiedziała z większym entuzjazmem.

Morn

-Dobra choć -rzekł tancerz wskazując ręką by Lina z anim poszła

Zewli na pierwszy podpokład podeszli jak się LIne zdawało na dziub tam MOrn stanał przy scianie i przyłozył reke do jedenj i nagle otworzyły się drzwi. Morn wszedł do nieduzego pomieczenia w którym była na środku duza metalowa kula a obok niej na scainie byl panel z jakimś runami i szecianem polaczonego z tym panalem jakims rurakami...
Morn westchnał spoglądajac na kule

Lina

-No git. To teraz może wytłumaczysz mi jak mam z tym pracować;] - Powiedziała podchodząc bliżej i oglądając kule.

Morn

-Bardzo prosto.... - Morn pchnął ręką kule ta obróciła się w stronę Liny. W tym miejscu była dziura w kuli....

W środku był największy i najwspanialszy klejnot jaki Lina widziała w życiu wielkości szafki świecił bezustannie a rurki popodłączane do niego zdawały się pobierać tą energię.

Lina

-Ten klejnot jest źródłem energii? I to z niego mam przekierowywać energię do soczewki? Powiedz mi jeszcze do czego odprowadzają energię poszczególne kanaliki.
Fajnie to wygląda... ja przekierować tą energię? - Powiedziała Lina na widok kryształu.

Morn

-Nie moja pani... ten klejnot pobiera energię... tymi rurakami z tamtej kostki <Wskazał na szczecian w rogu> w chwili gdy energia magazynowana w krysztale osignie punkty krytyczny klejnot po prostu eskploduje czystym magicznym ogniem odbiajym przez sciany kuli i skubiane przez soczewke by potem zmieśc wszystko co stanie na drodze promieniowi... grunt w tym żeby to urochomić....

Lina

-Morn mówił byś po ludzku. Bo cały czas nadajesz, ale i tak nie wiele mi tłumaczysz i nie mówisz co mam właściwie robić. - Powiedziała Lina.

Morn

-Rzecz w tym.. że uruchamiał to Koler... ja natomiast wciskałem tylko tzw "czerwony guzik" i pobeirzenie znaałem zasade działania tego.. że jesteś magiem.... może rzuciał bys na to okiem i zobaczyła czy nie potrafisz tego uruchomić z łaski swojej... aha... Z kolerem mieliśmy jescze to... <rzucił Line mały amulet w kształcie małego srebrnego smoka>

Lina

-Hmmm... no dobra. - Powiedziała zaklinaczka i złapał amulet.

-Rany same wisiory. - Powiedziała Lina i wyjęła spod bluzki duży amulet przypominający czyjeś oko. westchnęła patrząc na nie i zawiesiła na szyi amulet w kształcie smoka.

- Zobaczmy co my tu mamy. - dodała zacierając ręce. Podeszła jeszcze bliżej całej machinerii. Zaczęła się jej dokładnie przyglądać. Obchodziła ją z każdej strony, ale najwięcej uwagi przykuwał jej kryształ. Międzyczasie przyjrzała się również amuletowi który dał jej Morn. Cały czas mruczała coś po nosem.

Morn

-Lina.... -powiedział Morn - kryształ to końcowa faza... raczej na twoim miejscu zaczął bym sie przyglądać kostce.... to ona jest źródłem energii.... ale...

Lina

-Morn, możesz mi nie przeszkadzać? - A Kryształ jest bardzo duży, ładny, błyszczący, magiczny, cenny... - Zaczęła wymieniać zaklinaczka jak urzeczona wpatrując się w kamień. - Przepraszam, znasz moją słabość do takich rzeczy. - Powiedziała z uśmiechem i zaczęła dalej badać urządzenie, starając się baczniej przyglądać kostce.