www.athas.fora.pl

Lilith

- Szczęściara, przynajmniej miała kogoś kto o nią zadbał - zaśmiała sie elfka - Ja raz sie tak porządnie upiłam, straciłam tylko moją sakwę i nic więcej bo Jeff sie napatoczył i od tamtego czasu uważam ile piję -

AlterEgo

- Jeżeli pijesz ze mną to możesz być pewna, że będziesz mieć wszystkie swoje rzeczy... I holowanie gratis. - zaśmiał się lekko. Obrócił głowę w prawo ponieważ coś przykuło jego uwagę, Lilith zobaczyła bliznę na szyi, była podobna do... blizny pozostawionej po wampirze.

Latlasz

Latlasz poszedł za Lucyanem, gdy weszli do pokoju, usiadł w fotelu. Wyciągnął z plecaka pewną kamienną tabliczkę i powiedział. - Pewnie się dziwisz dlaczego zniknąłem na ten czas... Gdy na szczycie Nimril w świątyni ty rozmawiałeś z tamtym magiem, ja wszedłem niepostrzeżenie do środka. Miałem ci pomóc, lecz zauważyłem tą tablicę. Niestety budynek się zawalił i trochę mi zajęło odkopanie jej. Jest tutaj opisany fragment historii Athasu i jest też wspomniany pewny miecz Scorcher. Bardzo mi są potrzebne wszelkie informacje na ten temat, ale niestety są to zapiski w jakimś dziwnym języku, połączenie staro-smoczego i jeszcze jakiegoś. Zrozumiałem tylko część tego tekstu, resztę nie potrafię przetłumaczyć. Przypomniało mi się natomiast, że kiedyś wspominałeś, że potrafisz przeczytać każde pismo... mam nadzieję, że nie były to puste przechwałki. Przyszedłem zatem do ciebie z prośbą, byś mi to przetłumaczył... w zamian będę ci dłużny przysługę. - Gdy tancerz skończył, podał tabliczkę Lucyanowi.

Lucyan

Elf wziął tabliczkę i przyjrzał się jej. Studiował ją przez chwilę...
- Niektóre znaki rzeczywiście pochodzą ze starosmoczego, jednak inne są z alfabetu Mayen. - widząc niezrozumienie w oczach Latlasza, dodał. - Posługiwały się nim istoty przez niektórych zwane bogami. Z tego co mogę tu wyczytać, wynika, że "bogowie" stworzyły smoki, by strzegły tego świata. Pierwszy i zarazem najpotężniejszy z nich był nazywany Pierworodnym bądź Jedynym. W tym języku oba określenia wyraża jedno słowo. Miecz o którym mówiłeś był rzekomo rodzajem amuletu który bogowie podarowali Jedynemu przez odejściem. Nic więcej nie jest napisane. Podejrzewam ze w Twierdzy Gwiazd będzie trochę informacji o tym. A teraz skoro już nie jestem potrzebny, pójdę już. A Ci bym radził odwiedzić burmistrza. W końcu Ci zlecił zbadanie tej góry. Aha i przyprowadź go do karczmy. - powiedział elf i wstał, po czym wyszedł i zszedł na dół.

Yumi Kiro

Yumi była już w karczmie od mniejwięcej godziny i zdążyła zebrać stadko słuchaczy. Bo właśnie stała na stołku i wymachując szablą opowiadała:
- ... i wtedy skoczyłam tej piekielnej harpii na grzbiet, potwór zawzięcie chciał mnie zrzucić, gdy była już blisko ziemi zaczęłam dusić gadzinę. Na ziemi była już półprzytomna i wtedy to wbiłam jej sztylet w brzuch... Więc nie mów mi człowieku że sztyletem nie da sie bestii ubić - skończyła swą opowieść i usiadła na stołku, rozejrzała sie po sali i niemalże spadła z krzesła, wstała i podeszła do jednego ze stolików
- Luci!? A niech mnie węże morskie... Ty żyjesz? - powiedziała z niemałym zdziwieniem malującym sie na twarzy

Lucyan

Lucyan prawie podskoczył ze zdziwienia słysząc znajomy głos. Spojrzał w jego kierunku.
- Yumi Kiro... Taka zdziwiona po tym jak zostawiliście mnie na tej przeklętej wyspie?

Yumi Kiro

- Zdziwiona a jakże, myślałam że cie pierwsza lepsza bestia na kawałki porwie. Ale cóż ja mogłam, to co mogłam to zrobiłam. No chyba nie rzucisz sie na mnie i nie będziesz próbował mnie zabić co, Luci? - powiedziała elfka i nogą przysunęła sobie krzesło

Lucyan

- Hehe... już dawno skończyłem z "rzucaniem się" na kogoś. Walka jest taka wulgarna... Chodź, poznasz kogoś. - mruknął elf i skierował się w stronę Lilith.

Yumi Kiro

- E tam, nie znasz sie bo nigdy dobrze nie walczyłeś - powiedziała elfka ze złośliwym uśmieszkiem i wstała, ruszyła za Lucyanem

Lilith

Lilith zdziwiona spojrzała na Altera, już chciała zapytać o bliznę ale zobaczyła Lucyana, który rozmawiał z jakąś całkiem ładną elfką, wyglądała jak by go znała - A skoro tak mówisz, to może siej jeszcze napiję - powiedziała elfka z uśmiechem patrząc na Altera

Lucyan

- Eee... Lili.. to Yumi Kiro... znajoma, Yumi.. to Lilith... eee... moja mam nadzieje że przyszłą narzeczona... - powiedział elf trochę zmieszany.

Yumi Kiro

- Narzeczona? No to gratuluje ci Luci, i tobie też Lilith, miło cię poznać, bardzo miło - powiedziała elfka i uścisnęła dłoń młodszej elfki
- Ale naprawdę, nie spodziewałam sie tu ciebie spotkać Luci, do stu piorunów, każdego ale nie ciebie - zaśmiała sie elfka

Lilith

-Luci?- warknęła cicho Lucyanowi do ucha tak aby tylko on usłyszał- Mi też... Yumi... - powiedziała Lilith przyglądając sie bacznie elfce

Lucyan

- Później wyjaśnię. - odparł cicho Lucyan.
- A czemu się mnie nie spodziewałaś? Sądziłaś że sobie nie poradzę?

Yumi Kiro

- Hmm... szczerze mówiąc to tak... - powiedziała elfka z niepewną miną
- Po tym co wyczyniałeś na statku to sie śmiali że sam siebie podpalisz - dodała ze złośliwym uśmiechem
- Ale to nie znaczy że sie nie ciesze że cię widzę, wręcz przeciwnie. Jestem mile zaskoczona -