www.athas.fora.pl

Mistrz Gry

Statek jest pełen różnego rodzaju mend i łotrów, więc nie będę opisywał ataku każdego z nich. Czyli "róbta co chceta" ^^

Lucyan

Lucyan ruszył w milczeniu środkiem mostu. Człowiek słysząc kroki podniósł głowę i rzekł.
- Aaa.. Uthar. W końcu jesteś. Co się...
- Uthar nie żyje. - przerwał mu Lucyan. - Zabiłem go i przejąłem tytuł.
Na te słowa człowiek niesamowitą szybkością odepchnął telekinetycznie Lucyana i Vasgarda. Lucyan zdołał zablokować uderzenie i jedynie jego szata załopotała od niesionej energii, lecz Vasgard, nieznający tej dziedziny magi przewrócił się. Agresor odskoczył w tył i uniósł się w powietrze, podobnie jak wtedy gdy wysiadał z Aurory.
- Nie powstrzymasz mnie. Uthar ostrzegał ze możesz się wtrącić, Lucyanie.

Morn

Morn przemykajac po cieniach przebijał mieczem po kolei każdego napotkanego niechcianego na jego statku gościa. nieraz było dwóch albo trzech to jakieś mieli zdziwienie gdy nagle rozmawaiją we trzech a nagle i z tego ni z tamtego jeden znika jak by rozpłynał się w powietrzu. poten magle drugi... trzeci uciekał w popłochu lecz nie ubegał daleko... -chołota.... - wyszeptał cicho tancerz- MOrn wszedł do środka statku....

Vasgard · Gość

*Vasgard spojrzał na Agresora i podniósł w jego kierunku obie dłonie, po czym wyczarował śmiertelne strzały, które poleciały z niesamowitą prędkościa na agresora*

Mistrz Gry

Człowiek zaśmiał się.
- TY ośmielasz się atakować MNIE? - powiedział gdy strzały zatrzymały się pół metra przed nim i opadły na ziemię. Następnie złapał telekinetycznie Vasgarda i Lucyana za krtanie i zaczął ich powoli dusić.
- Widzicie. Nawet teraz nie możecie mnie pokonać... A gdy poznam tajniki Twierdzy Gwiazd NIKT mnie nie powstrzyma. - spoglądając na Lucyana dodał złowrogo. - Ty wiesz o czym mówię. Wiesz co odkrył Uthar i do czego dążył... - po tych słowach puścił swe ofiary i wyzwolił eksplozje telekinatyczną, niszcząc cały budynek. Lucyan i Vasgard zostali przysypani gruzem. Człowiek uciekł na zachód, szybując w powietrzu.

Lucyan

Lucyan w ostatniej chwili zdążył otoczyć siebie i nekromantę energetyczna bańką, nie pozwalając ciężkim głazom zmiażdżyć ich. Gdy tajemniczy mag odleciał, elf wydostał siebie i towarzysza z gruzowiska. Spoglądając na zachód rzekł tylko.
- Dobry jest...

Vasgard · Gość

moglbym zec ze potezny nawet *powiedział nekromanta patrzac na Lucyana*

Lucyan

- No, trochę. Ale nic tu po nas. Trzeba się dostać teraz na Aurorę. - rzekł Mag i spojrzał na statek. - Ja mogę dzięki magii unieść się w powietrze. Najwyżej rzucę ci linę. - powiedział po czym z uśmiechem dodał. - Sznur oczywiście a nie Line.

Vasgard · Gość

wiem *powiedzial i spojrzał na Lucyana* albo mi telekinetycznie przyziwez lodz i na niej dopłyne *zasugerował*

Lucyan

- Zobacz się co tam w ogóle jest. Poczekaj tu. - mruknął Mag i uniósł się w powietrze, podobnie jak poprzednio człowiek z berłem. Poszybował na pokład i wylądował na nim. rozejrzał sie.
- Ale burdel. - pomyślał. Nie znalazł nic co mogło by pomóc. Wyjrzał przez burtę i krzyknął.
- No dobra, trzymaj się. - po tych słowach uniósł Vasgarda w powietrze i posadził na pokładzie.

Vasgard · Gość

*kiedy nekromanta wylądował na pokładzie powiedział do Lucyana* dzięki *po czym zaczał spacerować po pokładzie obserwując jednocześnie morze i niebo*

Lina

-I co wy tu do cholery robicie, co?! - Zapytała Lina zmierzając w stronę jakichś "śmieci"
- Co zdziwieni, moją obecnością? - Zapytała unosząc miecz.
Przeciwnicy, faktycznie mieli zdziwiony miny na jej widok.

-Mała, co Ty wygadujesz> - Zapytał jeden z nich podnosząc się powoli z miejsca. Jego koledzy wstali za nim i wszyscy ruszyli w stronę Liny. - Dziecko odłóż ten miecz bo się pokaleczysz. - Dodał złośliwie jeden.

-Nie doceniacie mnie, a to błąd za który zapłacicie słono. - Odpowiedziała Lina.

-A co nam zrobi dziecko w Twoim wieku? Rozbroimy Cię w mgnieniu oka i zobaczysz co my Ci zrobimy.

-Pozory mylą gadzie! - Krzyknęła Lina.
Mężczyzna słysząc obelgę wyprzedził kolegów i z mieczem rzucił się na Zaklinaczkę.
Lina bez problemu zablokowała jego nieudolne cięcie, odbiła miecz i sama wyprowadziła pchnięcie. Człowiek osunął się na kolana trzymając się za brzuch.
-Który następny? - Zapytała mijając zwłoki.

Trzech kolejnych zaczęło biec w jej stronę. Lina zatrzymała się wypowiedziała inkantacje zaklęcia i z jej dłoni wystrzeliła błyskawica, która po trafieniu pierwszego rozdzieliła się na wszystkich pozostałych.

-Jak mi przykro... - Powiedziała mijając ciała i idąc w stronę swojego apartamentu. miecz dalej trzymała w dłoni gotowa do następnej ewentualnej walki.

Morn

Morn przemierzał szerokie korytarze staku idąc do sterowni. Po drodze likwidując z zaskoczenia napotkanych gości... jego długi miecz wystający z rękawa świecił jasnozielonym śwaitłem sprawiając że łotry jedyne co dostrzegali w ciemności była niewielka pośwaita na ścianach... gdy wpatrywali sie w nią zbty długo.. był to ostatni widok w ich życiu...

Morn dotarł w końcu do sterowni... wszedł do środka. w koło steru było 3 typków przygladajcych się maszyneri i serii dźwigni koło koła sterowego.
-Panowie już wychodzą... - powiedział cicho Morn
Postacie odwróciły się szybko w stronę skad usłyszeli głosy.. lecz nie zauważyli nikogo...

tancerz w końcu pojawił się z boku jednego z typków przebijaąc go ostrzem miecza... padł na ziemie jęcząc z bólu... pozostali dwaj rzucili się na Morn'a. Pierwszy atak Morn zwinnie ominał atak wymierzony w jego głowę i pchnał drugiego w brzuch... zielona energia przeszła do ciała ofiary.. postaci upadła na ziemie nieżywa. Tancerz błyskawicznie odwróciłsię na pozostałego przeciwnika i zablokował jego atak... stali tak przez chwile siłujać sie na ostrza... Wten łotr usunał się na ziemie w grymiasie bólu... Morn wyciągnał z brzucha trzeciej postaci swoje krótkie ostrze... podszedł do pierwszej ledwo dyszącej postaci. Wymierzył bron w jego serce... po czym pchnał... postać wydała ostatnie tchnienie... i zamilkła...
-Ehh jestem na to za stary... wyszdłem z wprawy..
tancerz podszedł do serii dźwigni przy kole sterowym przesunał dwie z nich.
Na całym statku rozbrzmiało bzyczenie podobne do narastania prądu... cały statek zaczłą isę wznosić....

Lucyan

Lucyan zauważył grupkę zbirów, biegnących ku nim z wyciągniętą bronią. Podniósł dłoń i zaczął wyrzucać telekinezą ich po kolei za burtę. Krzyki zbirów kończyły się nagle, gdy uderzali o ziemię.

Vasgard · Gość

*Nekromanta widząc biegnących w jego kierunku dwóch zbirów uniósł dłoń w podłoge i nagle wylezli z niej 4 szkielety-wojownicy i wycięły w pień tych zbirów*