www.athas.fora.pl

Vasgard · Gość

spojrzał na przeciwników i wyczarował trzy szkielety wojowników i rozkazał im ruszyć na ludzi pustyni, którzy biegli w jego strone.

Avia

-Ja się zajme tymi na górze...-poweidziała z vhodziac z wielbłąda.
Ściągnała łuk z pleców.Lewą ręką wyjeła strzałe.Oprała ją lekko na cięciwie.Namierzyła na jedego z kuszników.I pusciła po chwili strzałe.Strzała utkwiła w piersi jednego.
-Ehh...I o to chodziło!-krzykneła do siebie.
Wyjeła następna strzałe i zaczeła wszystko od nowa.

Lina

- To było bardzo subtelne Lucyan! - zawołała z uśmiechem Lina. - Ja do tej pory nie potrafię rzucać telekinezy. hehehe Poza tym wolę wysadzać w powietrze!

-Włócznia, to to włócznia! - Krzyknęła Lina do nadbiegającego człowieka. w jej dłoni uformowała się świetlista lanca. - Posmakuj więc Lancy Grzmotu! - Zawołała i zaczęła szarżować na przeciwnika. zobaczyła rozbawienie na jego twarzy, kiedy myślał "co mi zrobi kilkunastoletnia dziewczynka walcząc bronią". Na tel widok Lina uśmiechnęła się tylko złośliwie. - Zaraz zobaczysz co Ci zrobię... - szepnęła do siebie.

Latlasz

Lina skutecznie pozbawiła człowieka życia. Martwe ciało osunęło się na ziemię. Jednak w tej chwili kolejny wyskoczył na nią z wycelowaną włócznią prosto w jej serce. Atak ten jednak nie trafił w cel, gdyż człowiek pustyni został powalony siłą rzuconego złotego, wielkiego topora. Koło Liny przeszedł Latlasz. Podszedł do ciała zabitego i pewnym szarpnięciem wyciągnął topór. Nie odwracając się powiedział ze spokojem do Liny. - Jak zawsze nerwowa, a w dodatku głośna, że można było Cię usłyszeć z paru kilometrów. - Złoty topór zniknął w jego ręce. Spojrzał się na wzgórze, gdzie zbiegało paru kolejnych śmiałków. Jeden rzucił włócznią w tancerza, lecz ten tylko lekko się uchylił, a broń przeleciała obok. - A tak poza tym, to przepraszam za spóźnienie, ale nie mogłem wcześniej... - W tej chwili jeden dobiegł do niego, jednak nie zdążył zaatakować gdyż wbił się na zmaterializowane dwa wielkie miecze. Jednym pewnym ruchem rozerwał przeciwnika na pół. - Ale jak widzę, niewiele mnie ominęło...

Morn

Morn przystanął na chwile zauważywszy jak jakis spory topór wbija się w ciało napastnika. Rozejrzał się i dostrzega znajoma postać...
-No nie.... - wymarkotał.... - a ten tu co...?

Lina

- Organizator imprezy przecież!! - Zawołała Lina z uśmiechem.

Spojrzała na Latlasza, ale nie powiedziała ani słowa.

Lina podjęła walkę z kolegą, nieszczęśnika, który nabił się na miecze człowieka.
Lanca Grzmotu dawała jej sporąprzewagę, nad człowiekiem, który władał zwykłą włócznią.
W końcu Lina wbiła Lancę w pierś wroga, zostawiając ją tam, po chwili Lanca zniknęła.

Lucyan

Ostatni żywy CZłowiek Pustyni, widząc oczywistą przegraną, zaczął uciekać. Lucyan zauważył to i uniósł drania telekinezą.
- Dokąd to? - spytał i wyciągnął rękę w jego stronę. Z ciałą Człowieka Pustyni do dłoni psionika wystrzelił promień pomarańczowego światła. Po krótkiej chwili, gdy ciało oddało Lucyanowi całą energię zyciową, opadło bezwłądnie na ziemię.
- To idziemy dalej? - spytał elf patrząc na wyschnięte zwłoki przeciwnika.

Morn

-Organizator? - spytał Morn z zdziwieniem

Chyba żartujesz.... ehhh....

Lina

- Bleee... co to za czary... fuj!! - powiedziała na widok martwego wysuszonego ciała. - Co Ty mu zrobiłeś? - zapytała Lucyana. - I niepotrzebnie go zabijałeś może wydusili byśmy z niego jakieś informacje.

Lucyan

- To zwyczajne zaklęcie wyssania życia. Świetnie odpędza zmęczenie i leczy rany. I wątpię by ktokolwiek z nas był w stanie zrozumieć jego prymitywny język. Mimo tego iż wyglądają jak ludzie to zwierzęta. - odparł Lucyan z paskudnym uśmiechem. - Chociaż z drugiej strony nie słyszałem żeby Ludzie Pustyni stosowali jakąkolwiek taktykę podczas ataków. A ten atak z zasadzki i zastosowanie kuszników, wymagało jakiegokolwiek planu.

Vasgard · Gość

Spojrzał na Latlasza, a następnie na psionika:
-,,Masz racje, oni nie stosują taktyki"-odparł Nekromanta i rozejrzał się.

Lina

-Czyli świadczy to o tym, że nie działali sami, tylko pod czyimiś rozkazami, możliwe, że ktoś zlecił im zaatakowanie naszej wyprawy. Ale kto chciałby się mieszać do tego, w dodatku próbując nas pozabijać.

-Zwróciła się bezpośrednio do Lucyana. - Nie doceniasz mnie Psioniku, ja mogłabym ich zrozumieć, a nawet porozumieć się z nimi. Nie zapominaj kim jestem... - powiedziała poważnie, ale z uśmiechem na ustach.

Avia

Elfka stała opierajac się o wielbłąda.
-Nie ma na co tracic czasu..Ruszamy!-Krzykneła do pozostałych.
Wsiadła lekkim skokiem na zwierze...

Morn

-Zaklinaczką z wyolbrzymionym ego... - odparł Morn

Popieram... zaraz zagotuje się w tym słońcu....

Lina

Lina rzuciła Kapitanowi mordercze spojrzenie.

-Słonko Ci Morn przeszkadza, może ubierz na siebie więcej czarnych płaszczy, będzie Ci chłodniej. - powiedziała złośliwie. - Mi tam jest w sam raz. - wyszczerzyła do mężczyzny zęby i wsiadła na swojego wilbłąda.