www.athas.fora.pl

Latlasz

- Nie sądzę Morn, żeby to było pole pryzmatyczne naszego statku. To jest coś innego, bardziej złowrogiego...

Morn

-Słuchaj Latlasz.... jestem kapitanem tego statku... umiem rozpoznać możliwość i działania własnego okrętu! -ostatnie słowa powiedziane z krzykiem nie bacząc na ogólne zainteresownie Very Happy

Lina

-Ktoś tam jest, znaczy na Aurorze i chyba mnie widział, usłyszałam tylko śmiech nim spadłam na ziemię. - Powiedziała powoli podnosząc się na nogi, używając jako podpory ramienia Morna.

Morn

-Szczerze mówiąc... tego się spodziewałem.... taki duży statek pełen róznych źródeł energi wydziela takie pole magii ze nie mógł pozostać niezauważony długo.... teraz tylko.. trzeba odbić statek...

Lina

-O z tym jak najbardziej się zgadzam Kapitanie! - Krzykneła Lina stojąc już na nogach, ale dalej jedną ręką podtrzymując się rękawa Tancerza. - Wyprawa na ten cały Nimril przestała mnie już interesować!

Lucyan

- Zważcie na fakt, ze wasz statek leci na północ. W tm samym kierunku co my idziemy. - mruknął Lucyan.

Morn

-Wiec na co czekamy? - Tancerz wsiadł na swojego wielbłada - państwo wybaczą... ale musze złapać statek.... - powiedział po czym ruszył w stronę w która poleciał dziwny obiekt

Lucyan

- To chyba nieco nierozsądne. To "coś" co odbiło Linę nie było żadną tarczą. To było zaklęcie. Jest tam ktoś potężny... ale jeśli szukacie guza, to nie zatrzymuję was. - mruknął elf.

Lina

Lina spojrzała na Lucyana i powiedziała z powagą. - Nie wiesz czym jest Aurora i co dla nas znaczy. - Po tych słowach rozłożyła skrzydła machnęła nimi parę razy, żeby zobaczyć czy wszystko z nimi w porządku, gdy się upewniła, że tak, machnęła nimi szybko i pewni, wzbiła się w powietrze i poleciała z Mornem zostawiając wszystkich.

Poczuła, że po skroni spływa jej stróżka krwi z rozbitej głowy. Zignorowała to i przyspieszyła loty chcąc dogonić Kapitana.

Mistrz Gry

[Lina i Morn]

Gonicie wytrwale statek. Lecz jak było do przewidzenia oddala się on coraz bardziej. W końcu widzicie go jako zaledwie mały punkt na horyzoncie. Zatrzymał sie u szczytu samotnej góry otoczonej lasem. Gdy tam docieracie, wyczerpani i odwodnieni, kryjecie sie wśród drzew.

[Reszta zgrai]

Zmierzcie na wielbłądach do celu wyprawy. W końcu dostrzegacie Nimril. Otacza go las, a obok szczytu unosi się znajomy, lecz tajemniczy kształt. Wchodząc do lasu spotykacie wycieńczonych Line i Morna.

Morn

Mistrzuniu mały tips :p skoro Morn i Lina gonili statek powinni byc spory kawałek przed resztą... i zanim reszta dotarła do nich powinni juz odpocząć Razz

dwa Morn jechał na wielbładzie więc jak mogł się zmęczyc a zapasy na pewno każdy miał Razz

Lina mogła dosiąsć się do Wielbłąda Morn'a w razie wu...ale co ja tam się znam jestem tylko małym graczem... ;]

[I tu mnie masz Razz

Ale mniejsza z tym, dobrze że znó całą grupa jest razem. Inaczej moglibyście mieć przerąbane. A ja jak hehe... Dobry Wujek MG hehe.. "dbam" o graczy.]

Spoko :] dobry wójku... nobody is perfect.. liczy sie efekt ;]

Lina

-Ciekawe dlaczego Aurora się zatrzymała. - Odezwała się Lina do Morna. - Co robimy, musimy się chociaż dowiedzieć, kto ją przejął!

Lucyan

Zza zarośli dobiegła nagle wiązka przekleństw. Po chwili z krzaków wyłonił sie Lucyan usiłujący wyplątać z kaptura jakąś gałąź.
- Cholerne drzewa. - mruknął. - O kogo ja widzę. - rzekł widząc Line i Morna. - Jednak miałem rację. Ten ktoś na Aurorze też się tu kierował. Chyba wie o tym tajemniczym "czymś" na szczycie.

Morn

-tajeminiczym czymś? - spytał z zainterowaniem Morn - możesz sprecyzować?

Lucyan

- Chodzi mi o to co kryje się na szczycie. Nie wiem co to jest, lecz podejrzewa ze może to być jakiś artefakt. Ale patrzcie. -Mag wskazał na szczyt. Z Aurory wyleciała jakaś postać. Nie używała do tego skrzydeł, po prostu unosiła się w powietrzu. Osobnik wylądował miękko na ziemi, przed wejściem do budynku na szczycie i wszedł do środka.